بررسی رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان دختر ...

مقدمه

آنچه برای محققان تعلیم و تربیت مهم است این است که چه عواملی بر این انگیزه­ی مهم انسان یعنی یادگیری تاثیر اساسی می­گذارد. در دو دهه اخیر کارشناسان تعلیم و تربیت به مقوله­های شناخت و انگیزش توجه بیشتری کرده­اند. شناخت در برگیرنده­ی پاره­ای از توانایی­ها و اعمال ذهنی از قبیل دانش، درک کردن، تشخیص دادن و تفکر است و انگیزش با مسائلی از قبیل هیجان، نگرش و ارزش­گذاری ارتباط دارد. (جعفری، 1393).

یکی از نیازهای سطح بالای انسان، میل به دانستن، فهمیدن، یادگیری و آموختن است، سال‌های متمادی است که پژوهشگران تعلیم و تربیت و روان­شناسان اجتماعی مطالعات فراوانی در مورد عوامل موثر بر یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان انجام داده­اند. پیشرفت تحصیلی موضوعی است که به خصوص در حال حاضر مورد توجه تمامی کشورهای جهان بوده است و هر ساله مقدار زیادی از بودجه جوامع صرف تحصیل کودکان و نوجوانان می­شود (اعظمی رضائی نسب،1391).

براساس نظریه­های جدید مانند یادگیری خود تنظیمی، مولفه­های شناخت و انگیزش به صورت یک مجموعه­ی در هم تنیده و مربوط به هم در نظر گرفته می­شود. چهارچوب این نظریه بر این اساس استوار است که دانش­آموزان چگونه از نظر فراشناختی، انگیزشی و رفتاری، یادگیری خود را سامان می ­بخشند (زیمرمن و پونز،1391).